رییس کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی اصفهان نیز معتقد است اجرایی شدن تحریم‌ها تجربه جدیدی برای ایران نیست و خروج شرکت‌های چند ملیتی از کشور و توقف فعالیت‌های آنها نیز برای بار اول نیست که اتفاق می‌افتد.
مسعود گلشیرازی در گفت و گو با «عصرمعدن» با بیان این مطلب درباره خروج شرکت‌های خارجی از ایران اظهار کرد: خوشبختانه مدیران کشور نیز در در کلیه رده‌های خصوصی و دولتی، کمابیش با نحوه برخورد با این رویداد آشنا هستند. البته این اتفاق در کوتاه‌مدت اثرات روانی خواهد داشت و ممکن است آزاردهنده باشد اما در بلند مدت پیام این اتفاق برای صنعتگران ایرانی و دولتمردان این است که باید تدبیری بیاندیشند.
وی افزود: زیرا اگر ایران خود را همواره خود را به این کشورها وابسته ببیند هیچگاه نمی‌تواند روی پای خود بایستد. به عنوان مثال در دوران جنگ تحمیلی نیز کشور در مضیقه بود اما اکنون بعد از گذشت سال‌ها توانسته در حوزه نظامی توانمندی شود.
گلشیرازی ادامه داد: پیام خروج شرکت‌ها از ایران این است که دولت باید درک کند که به بخش مهندسی کشور اعتماد کند. کاری که در گذشته انجام نداد؛ اما اکنون در شرایط فعلی مدیران دولتی باید در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه معدن و صنایع معدنی همچون سازندگان ماشین‌آلات معدنی اعتماد کرده و بخش خصوصی نیز به این بخش وارد شود. در کنار این موارد دولت نیز باید ریسک کار را پذیرا باشد. در نهایت اگر این اقدام از سوی دولت اجرایی شود، می‌توان این تهدید را به فرصت تبدیل کرد.
این در حالی است که بخش خصوصی به نوعی با عملکرد دولت در شرایط بحرانی و حمایتهایش گله‌مند هستند.
گلشیرازی با اشاره به این موضوع گفت: یکی از راهکارهایی که برای رفع چالش میان دولت و بخش خصوصی در کشور وجود دارد این است که هر دو بخش در کنار هم فعل خواستن را صرف کنند و بدانند با وابستگی به شرکت‌های خارجی یا چند ملیتی اقتصاد ایران راه به جایی نخواهد برد. یعنی اگر مجددا برجام به نتیجه رسید نباید همه مشکلاتی که در زمان تحریم ها داشتیم فراموش شود و به شرکت‌های خارجی که همواره در حال قهر و آشتی با ایران هستند دوباره امتیازهای فراوان داده شود.
به عقیده رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی اصفهان، چالشی که اکنون بین بخش خصوصی و دولت در ایران وجود دارد شاید نشانه‌ای از خودباختگی در برابر این شرکت‌ها بوده است.
وی ادامه داد: تجارت قواعد خاص خود را دارد. برای مثال زمانی که یک شرکت تجاری از ادامه فعالیت‌ها انصراف می دهد باید یک جایگزین برای آن در نظر گرفته شود در این میان شرکت‌های مهندسی داخلی، نیروی جوان و دانش آموختگانی که در کشور وجود دارند باید به کار گرفته شوند که اگر این اتفاق بیافتد به نتیجه مثبت خواهیم رسید و حتی می‌توان در زمیه ساخت انواع ماشین‌آلات و تجهیزات معدنی به خودکفایی رسید؛ اما این اقدام به دلایل مختلفی از جمله داشتن منافع شخصی، کج‌فهمی یا به دلیل اغفال شدن برخی افراد، این کار به تعویق افتاد. با این حال امید است در ادامه راه برنامه‌ریزی بلندمدت صنعتی بر این اساس انجام و این تهدید به فرصت تبدیل شود.