به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از ایسنا، محمدجعفر صالحی در خصوص برخی صحبت ها مبنی بر تاخیر ذوب آهن در پرداخت هزینه های معادن، اظهار کرد: در حال حاضر هیچ معدنی وجود ندارد که ذوب آهن به آن بدهکار باشد و تقریبا پرداخت بالای 90 درصد معادن به غیر از دو مورد که گردش مالی ماهیانه آنها بالاست، اما بدهی بقیه معادن به روز پرداخت می شود و در مجموع ذوب آهن در هیچ یک از مواد اولیه خود به فروشندگان بدهی ندارد.

وی با بیان اینکه بخشی از واردات مواد اولیه ذوب آهن به دلیل پوشش کمی و کیفی مواد داخل است، توضیح داد: به عنوان مثال واردات زغالسنگ اجتناب ناپذیر است و باید بین 30 تا 35 درصد ذوب آهن زغال کیفی وارداتی است، اما در تامین بقیه مواد معدنی و آهن دار از داخل هیچ محدودیتی نداریم و این کار کم وبیش انجام می شود، اما تا زمانی که صادرات و امید بازگردانی صادرات وجود داشته باشد، ذوب آهن اصفهان تا حدودی در ارسال بار و مواد اولیه با چالش مواجه است.

معاون خرید شرکت ذوب‌آهن اصفهان درباره بیشترین مشکل این صنعت در تامین مواد اولیه اولیه، گفت: در حال حاضر فراوانی سنگ آهن درشت دانه در کشور کم است که این به نوعی به گلوگاه ذوب آهن تبدیل شده البته معادن ما امکان تامین این محصول را دارند، اما برخی معادن، سنگ آهن خود را به کنسانتره تبدیل می کنند که در این شرایط سنگ دانه بندی دیگر روانه ذوب آهن نمی شود.

وی با تاکید بر اینکه بحث کمبود مواد اولیه ذوب آهن مربوط به دو یا سه سال گذشته نیست، تصریح کرد: از زمانی که بحث واگذاری معادن به بخش خصوصی اتفاق افتاد، اگرچه پیش بینی شده بود که معادن گلگهر و چادرملو که زمانی تامین کننده نیاز اصلی ذوب آهن بودند، بعد از این تغییر مالکیت بر تعهدات خود با ذوب آهن پایبند باشند، اما این گونه نشد.

صالحی درباره اینکه چرا ذوب آهن امروز معدنی در کشور ندارد، گفت: باید توجه داشت در فرایند خصوصی سازی ذوب آهن جزو آخرین شرکت هایی بود که به بخش خصوصی واگذار شد و در آنم زمان به دلیل دولتی بودن اجازه خرید سهام و معدن خاصی را نداشت، بنابراین بعد اینکه تمام مجموعه ها خصوصی سازی شدند و معادن واگذار شد، معدنی برای ذوب آهن باقی نماند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر معادن گلگهر و چادرملو به سمت فولادی شدن رفتند و با باز شدن باب صادرات و جهش نرخ ارز، بهره برداران معادن بیشتر به دنبال انتقال سرمایه و ثروت خود به خارج کشور شدند،  و هدف آنها از صادرات نه ارزآوری برای کشور بلکه انتقال سرمایه بود.

معاون خرید شرکت ذوب‌آهن اصفهان درباره اینکه در شرایط فعلی ذوب آهن اصفهان امکان اکتشاف و سرمایه گذاری در حوزه معادن را دارد یا خیر، اظهار کرد: باید توجه داشت که اکتشاف یک کار احتمالی صفر تا 100 است و در خوشبینانه ترین حالت بعد از اولین استخراج، ماده معدنی بیشتر از 7 تا 10 سال وجود ندارد، بنابراین ممکن است در بحث اکتشاف سرمایه گذاری بالایی صورت گیرد و حتی به نتیجه ای نرسیم.

وی با توضیح اینکه کار اکتشاف پهنه ها توسط سازمان زمین شناسی انجام می شود، گفت: حدود 2 ماه پیش ذوب آهن اصفهان تفاهم نامه ای با این سازمان منعقد کرد و پهنه ای در سمنان به ذوب آهن پیشنهاد شد و قرار است در سیستان و بلوچستان و کردستان نیز مطالعات پهنه های معدنی نیز انجام شود، اما تمام این اقدامات برای بیماری که نیاز است حال عمومی آن خوب شود، جوابگو نیست.

صالحی تصریح کرد: در حال حاضر تنها راه حل مشکل ذوب آهن در تامین مواد اولیه این است که صادرات سنگ آهن دانه بندی ممنوع شود و اگر این معادن به دنبال ارزآوری هستند می توانند در ازای تحویل مواد اولیه به ذوب آهن، از این مجموعه محصول فولادی دریافت کنند و با ارزش افزوده بالاتر محصول نهایی را صادر کنند.

وی با بیان اینکه ذوب آهن اصفهان برای تولید 3 میلیون و 50 هزار تن محصول در سال جاری به حدود 5 میلیون و 400 هزار تن مواد آهن دار همچون سنگ آهن، کنسانتره و گندله نیاز دارد، گفت: کارخانه ذوب آهن به طور متوسط روزانه به 15 هزار تن مواد آهن دار نیاز دارد که در حال حاضر روزانه 55 درصد این نیاز تامین می شود و با این احتساب این عدد، ذوب آهن اصفهان امروز با 70 درصد ظرفیت خود در حال فعالیت است.

معاون خرید شرکت ذوب‌آهن اصفهان در خصوص راه‌اندازی کوره بلند شماره یک ذوب آهن به مناسب هفته دولت، اظهار کرد: در حال حاضر محصول زغالسنگ در راه اندازی این کوره تاثیر بالایی ندارد، چراکه حداکثر نیاز ذوب آهن برای باتری کوره از داخل تامین می شود و کسری این کوره محصول کک بوده که با تامین آن از داخل و خارج کشور، نگرانی وجود ندارد.

وی همچنین درباره تفاهم نامه اخیر ذوب آهن اصفهان با زغالسنگ کرمان، توضیح داد: این تفاهم نامه جهت توسعه همکاری های آتی در اکتشاف معادن جدید و تعامل در پیشروی و استخراج ها و همچنین توسعه کیفی زغالسنگ است و درصورتیکه توسعه کیفی زغالسنگ اتفاق افتد، ذوب آهن دیگر نیازمند واردات نخواهند بود و سهم زغال خارجی در تولید این شرکت کاهش خواهد یافت.