به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از مس پرس، پروژه های مس جدید از قبیل کاسکابل در اکوادور، پِبِل در آلاسکا و اویو تولغوی در مغولستان غالباً با مخالفتهای جوامع محلی، تأخیرها در روند اخذ مجوزهای لازم و بالارفتن هزینه ها روبرو می شوند. صنعت مس در مواجهه با معادن سالخورده به جستجوی روشی ست که بواسطه آن بتواند مس بیشتری از عملیاتهای موجود به دست آورد—برای مثال، کودلکوی شیلی در حال برنامه ریزی برای ارتقاء گسترده معادن سالخورده اش است.با توجه به تعطیلی یا کاهش بازدهی عملیاتها و کنار گذاشته شدن پیش بینی های رشد اقتصاد جهانی در بحبوحه همه گیری ویروس کرونای جدید، هر دو سمت عرضه و تقاضای این فلز سرخ دستخوش تأثیراتی شدیداً منفی شده اند.
فناوری جدید لیچینگ
جِتی ریسورسز از شرکتهای جدید تأسیس شده در 2014 است که فناوری ای به همین نام را به صنعت مس معرفی کرده، که به گفته این شرکت استحصال مس از سنگهای سولفیدی اولیه کم-عیاری مانند کالکوپیریت، فراوان ترین سنگ معدنی مس جهان، را میسر می سازد. جِتی، که دفتر مرکزی اش در کلرادو ست و دفاتری در سانتیاگو و ونکوور دارد از دریافت کننده های وجوه نقدی برنامه رشد پاک منابع طبیعی دولت کانادا برای تحقیقات بیشتر و ترغیب پروژه هایی ست که از "فرآیند کاراتر از لحاظ انرژی آن برای استحصال مس از سنگهای معدن معمولی و کم عیار، و همچنین مواد معدنی زائد و باطله استفاده می کنند." بنیانگزار این شرکت سرمایه دار جسور 31 ساله ای به نام مایک اوتوین است که در 2018 زمانی که مقیم ونکوور بود از او به عنوان یکی از رهبران تجاری" سی ساله و زیر سی ساله" مجله بی سی بیزنس نام برده شد. اوتوین می گوید، " در طول دهه ها افراد دخیل در صنعت مس در تلاش برای حل این معما بوده اند که چگونه می توان با استفاده از فناوریها و زیر ساختهای موجود این فلز را از مواد کم عیار و باطله ها استخراج کرد. همواره به این نتیجه رسیده اند که اگر بتوان کالکوپیریت را از طریق لیچینگ مورد استحصال قرار داد به این هدف دست خواهند یافت." جتی ریسورسز در تلاش برای دستیابی به این فناوری و فرآیند کهنه کارهای صنعت مس شامل کِن پیکرینگ، رئیس سابق بخش مس بی اچ پی، چیپ گودیر، مدیر عامل سابق بی اچ پی، تِرِوُر رِید، مدیر مالی سابق اکستراتا، جاناتان لسلی، مدیر عامل سابق بخش مس ریو تینتو و جان مکنزی، مدیر عامل سابق بخش مس آنگلو امریکن را جذب کرده است. مکنزی در یک بیانیه گفت، "شرکتهای بزرگ معدنکاری از مدتها پیش تشخیص داده اند که یافتن راهی برای افزایش بازیافت مس به هنگام لیچینگ سنگهای سولفیدی کم عیار باعث تغییر بسیار مهمی در اقتصاد این صنعت خواهد شد." او افزود، " جِتی فناوری ای را ابداع کرده که این معما را به شیوه ای مقرون به صرفه و پاسخگو در برابر محیط زیست حل می کند."  به گفته اوتوین، فناوری لیچینگ کاتالیزوری جِتی به سراغ مسئله فنی اصلی ای می رود که مانع بازیافت تریلیونها دلار بالقوه از منابع معطل مانده است.
پروژه آزمایشی پینتو وَلی
فناوری جِتی در سال جاری توسط شرکت کپ استون ماینینگ در معدن پینتو وَلی آن در آریزونا مورد آزمایش قرار گرفت. کپ استون در جولای اعلام کرد در طول نخستین سال شراکت این شرکت با جتی ریسورسز، تولید کاتد با استفاده از این فناوری دوبرابر شده است. کپ استون گفت، "معدن پینتو وَلی در عملیات دامپ لیچینگ موجود خود با استفاده از فناوری کاتالیزوری جدیداً به ثبت رسیده جتی ریسورسز صرفه اقتصادی چشنگیری برده است." اوتوین گفت، "فناوری ابداعی ما مسئله عدم قابلیت استحصال مس از کالکوپیریت از طریق لیچینگ را، که بازده کنونی صنعت از آن صفر درصد بوده، حل کرده است." او گفت، " وقتی عیار سنگ معدن افت می کند، کاربرد روش لیچینگ موجود بتدریج کاهش می یابد. سنگ معدن باید مس کافی در خود داشته باشد تا استفاده از روش لیچینگ سنتی توجیه پذیر شود. ما فرصت بزرگی را در چشم انداز خود می بینیم، چون تمام سنگهای معدن کم عیار موجود در این معادن که بخشهای وسیعی از پایه منابع آنها را تشکیل می دهند و با روش سنتی غیر قابل استحصال اند با فناوری ما به استحصال می رسند." اوتوین گفت فناوری جِتی یک "تغییر دهنده بازی" است زیرا شرکتهای معدنکاری عموماً نمی توانند هیچ ذره ای از مس را با روش لیچینگ سنتی از کالکوپیریت، که ممکن است بخش عمده ای از معادن شان را تشکیل دهد، به عمل آورند. او گفت، " چیزی که ما ابداع کرده ایم یک کاتالیزور کم هزینه است که عملیات لیچینگ را تقویت می کند—این کاتالیزور کلیدی است که قفل لایه کالکوپیریتی را می گشاید و راه را برای بازیافت مس آن هموار می سازد. ما می توانیم از فناوری موجود و زیر ساختهای لیچینگ موجود واقع در محل معدن استفاده کنیم." اوتوین در مورد معادنی که تلنبارهای کالکوپیریتیِ انبوهِ بی استفاده مانده ای دارند گفت فناوری جِتی می تواند بدون اینکه مجبور به تداخل در بخشهای دست نخورده معدن شود مس آنها را بازیافت کند. اوتوین گفت، " محلهایی با ظرفیت 100 هزار  تا 200 هزار تن وجود دارند که در حال حاضر با نصف ظرفیت شان مشغول عملیات اند. بخش عمده ای از مس از چرخه تولید خارج مانده است چون ماده اولیه مورد نیاز کارخانه با روش سنتی غیر قابل استفاده است. فناوری ما این بخش معطل مانده را مورد استفاده قرار می دهد و به تولید می رساند." او افزود، "با این فناوری، صرفاً با استقرار آن در محل و استفاده از زیر ساختهای موجود و با به کارگیری مواد معدنی ای که از قبل در محل تلنبار شده می توان به نحوی مؤثر معدن مس جدیدی ساخت."