به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از سنا، یک تحلیلگر بازار کالا با بیان مطلب فوق گفت: بنابر گزارش‌های موجود کارخانه‌های فولادسازی چین در نیمه نخست سال 2021 میلادی نسبت به مدت مشابه سال گذشته 12 درصد، فولاد بیشتری تولید کرده اند. به گفته تحلیلگران، هرچند تولید در نیمه دوم سال پایین‌تر می‌آید، اما رسیدن به سطحی پایین تر از تولید این محصول در سال میلادی2020 اقدامی چالش برانگیز است.

پرویز امانیان افزود: بنابر گزارش «رویترز»، چین رکورد تولید 99.45 میلیون تنی فولاد را در اردیبهشت ماه تجربه کرده، البته این رقم در خرداد ماه به 93.88 میلیون تن کاهش یافته است. در نظر داشته باشید که تولیدات صنعت فولاد یکی از بزرگ‌ترین آلاینده‌ها در چین به شمار می آید و بر این اساس، چیزی حدود 10 تا 20 درصد از انتشار کربن را در این کشوربه خود اختصاص داده است. از همین رو «پکن» این صنعت را به عنوان بخشی از تلاش خود برای کاهش انتشار کربن و رسیدن به صفر خالص انتشار تا سال 2060 هدف قرار داده است.

وی با اشاره به نظرات «پل بارتولومه» تحلیلگر بین المللی حوزه فلزات گفت: به نظر این تحلیلگر، تولید فولاد در سال جاری حدود 8 تا 9 درصد افزایش می یابد، بنابراین برای پایین آمدن آن باید ترمز واقعی کشیده شود، البته برخی صاحب نظران دیگر نیز در این خصوص و در صفحات مجازی خود استدلال های مشابهی را همزمان با «هفته بین‌المللی سنگ آهن سنگاپور» در تیر ماه مطرح کرده بودند.

چین چاره‌ای جز رعایت دستورات ندارد

این تحلیلگر بازار فلزات ادامه داد: با این وجود، مدیر یک شرکت معتبر فولادسازی چینی گفت: کارخانه‌های فولاد چاره‌ای جز توجه بیشتر به کاهش تولید در راستای سیاست دولت (به ویژه برای شرکت‌های دولتی) ندارند. چین می گوید که متعهد به کاهش تولید فولاد است و براین اساس، حتی کارخانه‌های فولادسازی «تانگشان» پس از هشدارها در مورد مجازات تولید بیش از حد، میزان تولید خود را کاهش داده اند.

امانیان به تحلیل مدیر سابق گروه توسعه کسب و کار در شرکت «فورتسکیو» به ‌عنوان چهارمین تولیدکننده بزرگ سنگ آهن جهان نیز اشاره و بیان کرد: برای مقامات چین، کنترل تولید با توجه به تعداد زیاد کارخانه‌های خصوصی و دولتی در چین بسیار دشوار است. تقاضای بسیار بالای فولاد در این کشور وجود دارد، اما اگر سودآوری تولید فولاد به خوبی نیمه نخست سال باشد، بعید به نظر می رسد که تولید در ماه های آینده کاهش یابد.

وی اظهار کرد: تلاش برای محدود کردن تولید فولاد باعث افزایش قیمت ها می شود و کارخانه هایی که تحت تاثیر محدودیت های دولتی قرار نمی گیرند به تولید بیشتر تشویق می شوند. مهم این است که کارخانه ها در بیشتر اوقات سال، پول قابل توجهی را به دست آورده اند و گرایش های آنها همچنان مثبت است، بنابراین صنعت می‌خواهد با تولید مقدار زیادی فولاد از سود ارائه شده، نهایت استفاده را ببرد.

چشم انداز تقاضا

این کارشناس بازار کالا تاکید کرد: بهترین راه برای کاهش تولید، تمرکز بر کاهش تقاضاست، هرچند چنین سیاست هایی ممکن است منجر به تضعیف اقتصاد چین شود، اما ممکن است مقامات این کشور برای سرکوب تقاضا و قیمت ها، فشار و سختگیری بیشتری بر بخش های املاک یا ساختمان که از فولاد استفاده زیادی می کنند، وارد کنند.
وی با اشاره به نظرات تحلیلگران حوزه فولاد، اشاره کرد: سایر ناظران بازار پیش بینی می کنند تقاضا کاهش یابد، اما شک دارند که این کاهش برای محدود کردن تولید در سطوح سال 2020 میلادی یا کمتر از آن کافی باشد. از طرفی دیگر گفته می شود تقاضای فولاد در نیمه دوم سال تا حدی کمتر می شود، زیرا بخش ساختمان ضعیف شده است.

امانیان، افزود: علاوه بر این، اکنون تقاضا برای کالاهای مصرفی حاوی فولاد از چین پس از ثابت ماندن در سطوح تولید بالا طی یک سال گذشته در حال تعدیل است.