به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از فولاد ایران، بین سال های 2001 تا 2010 مصرف ظاهری فولاد در چین از 170 میلیون تن به 627 میلیون تن رسید و آن را به بزرگترین مصرف کننده فولاد دنیا تبدیل کرد ولی بین سال های 2014 تا 2015 روند نزولی گرفت که به دلیل افت تقاضا و اصلاحات اقتصادی بود ولی سال 2017 با اینکه روند رشد آرام شد ولی صعودی بود. از سال 2020 تاکنون مصرف بیشتر تحت تاثیر بهبود تولیدات صنعتی، محرک های مالی عظیم، ساخت و سازهای زیربنایی و انتقال به سمت کاهش آلاینده های کربنی بوده است.

حال ببینیم چرا تقاضای فولاد چین نزولی است. جمعیت چین رو به کاهش است. پیش بینی می شود که از سطح 1.41 میلیارد نفر در سال 2020، به 1.39 میلیارد نفر تا سال 2030 کاهش یابد و طی چند دهه آینده به تدریج کاهش یابد.

جمعیت چین در طول برنامه پنج ساله چهاردهم رشد صفر و منفی را تجربه خواهد کرد و در میان مدت تا بلندمدت تا سال 2035 حدود 1.4 میلیارد نفر باقی خواهد ماند. تا سال 2040، سطح جمعیت بیشتر کاهش خواهد یافت.

علاوه بر این، طبق سرشماری هفتم چین، گروه سنی بیش از 60 سال به طور پیوسته در ساختار جمعیتی در حال افزایش است. از سهم 18.7 درصدی در سال 2020، این سهم به 20.87 درصد در سال 2023 رسیده و تا سال 2026 به 23.66 درصد خواهد رسید و در آینده گسترش بیشتری خواهد یافت. رشد سریع اقتصادی در چهار دهه گذشته تا حد زیادی از سود جمعیتی منتفع شده است . با این حال، تغییر در ساختار جمعیتی تقاضای داخلی فولاد را در میان مدت تا بلندمدت سرکوب کرده و منجر به کاهش مصرف سرانه فولاد خواهد شد.

انتظار می رود عرضه و تقاضای فولاد خام چین هر دو همچنان در حال کاهش باشند، زیرا بازار مسکن در سال های آینده تضعیف خواهد شد و به نحوه عملکرد سایر بخش های مصرف کننده فولاد در آینده بستگی دارد.