سید احمد رضوی نیک در گفت و گو با خبرنگار «عصر معدن» اظهار داشت: فولادسازان سال‌ها از رانت‌های مختلف استفاده کرده و بهره بردند، اما امروز که قرار است عدالت در زنجیره فولاد رعایت شود؛ فریاد آن‌ها بلند شده است.

رضوی نیک خاطرنشان کرد: فولادسازان با استفاده از یارانه انرژی سودهای 37 درصدی شناسایی می‌کنند درحالی‌که در پایین‌دست هزینه تولید هم تأمین نمی‌شود.

سروصداها زیر سر یارانه میلیاردی
او توضیح داد: فولادسازان با استفاده از یارانه‌ای که از بخش‌های مختلف از جمله مواد اولیه ارزان و انرژی ارزان گرفتند تا امروز از رانت های میلیاردی بهره برده اند اما در حال حاضر که دولت قصد متعادل‌سازی قیمت‌ها را دارد شروع به اعتراض و سروصدا می‌کنند.
رضوی نیک اظهار کرد: دولت برای متعادل شدن قیمت اعلام کرده همه تولیدات به بورس کالا وارد شود تا صنایع پایین‌دست از جمله نوردکاران، صنایع خانگی و خودرو، نیازشان را تأمین کنند و اگر محصولی مازاد ماند، صادر شود.

ارزان‌فروشی فولادسازان به خارجی‌ها
او تأکید کرد: وقتی نوردکاران می‌توانند میلگرد 700 دلاری صادر کنند صادرات شمش 520 دلاری خیانت است.
رضوی نیک ادامه داد: درحالی‌که قیمت جهانی شمش 630 دلار است، آقایان چرا این کالا را مفت صادر می‌کنند اما حاضر نیستند در اختیار تولیدکننده داخلی قرار دهند؟
رئیس انجمن نوردکاران ایران گفت: فولادسازان با فروش شمش از یک رانت ارزی برخوردار می‌شوند و با تغییر قیمت دلار برای خود کسب سود می‌کنند.
به اعتقاد رضوی نیک درحالی‌که چین شمش فولاد را 630 دلار و ترکیه 650 دلار در بازار جهانی می‌فروشد، تولیدکنندگان فولاد ایران با قیمت 520 دلار شمش را صادر می‌کنند.

ریشه ارزان فروشی، خرید سنگ آهن ارزان است
او متذکر شد: فولادی‌ها ازآنجاکه سنگ‌آهن را همیشه ارزان می‌خریدند هیچ ابایی از ارزان‌فروشی شمش به خارجی‌ها ندارند. آن‌ها همواره به تولیدکنندگان صنایع بالادستی فشار وارد کرده و محصول تولیدی آن‌ها را ارزان خریده‌اند.
رضوی نیک متذکر شد: درحالی‌که اگر قیمت مواد اولیه منطقی تعیین شود، رانت عجیب‌وغریب نصیب فولادی‌ها نمی‌شود. از طرفی اگر به‌جای صادرات شمش، نیاز تولیدکنندگان داخلی تأمین شود، محصولی با ارزش‌افزوده بیشتری می‌تواند صادر شود و ارزآوری بیشتری برای کشور به ارمغان آورد.
او اضافه کرد: ضمن آنکه طبق اذعان بانک مرکزی، صادرکنندگان میلگرد صد درصد تعهد ارزی خود را انجام داده‌اند اما صادرکنندگان شمش فولاد تعهدات ارزیشان را از زمانی که دلار 9 هزار تومان بوده تابه‌حال انجام نداده‌اند. امروز هم اعلام کرده‌اند که تنها 60 درصد تعهدات خود را انجام خواهیم داد.
رضوی نیک یادآور شد: فولادی‌ها در جلسه‌ای گفتند برای تولید هر تن شمش 350 دلار ارز نیاز داریم. آن زمان شمش 440 دلار قیمت داشت. در همان جلسه به آن‌ها گفتیم پس شما عملاً ورشکسته هستید؛ کجای دنیا برای هر تن تولید 350 دلار نیاز ارزی تعریف می‌شود؟
رئیس انجمن نوردکاران ایران ادامه داد: از مواد اولیه ارزان، انرژی ارزان، نیروی انسانی ارزان و حمل‌ونقل ارزان استفاده می‌کنند و تولیدشان را 100 دلار ارزان‌تر به خارجی‌ها می‌فروشند درحالی‌که همان محصول در داخل متقاضی دارد.

شانتاژ خبری فولادی ها
او گفت: امروز که قرار بر عرضه مواد اولیه سنگ‌آهن در بورس شده تا قیمت این کالاها متعادل شود؛ صدای اعتراض فولادسازان بلند شده و به حذف رانت معترض شده‌اند. در همه رسانه‌ها صدای آن‌ها شنیده می‌شود که روی افزایش اندک قیمت سنگ‌آهن شانتاژ خبری راه انداختند.
رضوی نیک تأکید کرد: ما به‌عنوان انجمن نورد همواره از عرضه سنگ‌آهن در بورس حمایت کردیم و گفتیم که تا 10 درصد زیر قیمت جهانی باید عرضه شود. چون همین امروز فولادسازان محصولشان را 5 درصد زیر قیمت فوب دریای سیاه به ما می‌فروشند یعنی کرایه حمل تا دریای سیاه را نیز با ما حساب می‌کنند.
به گفته او وقتی تولید نهایی را با این فرمول می‌فروشند، مواد اولیه را نیز باید با همین فرمول بخرند. این منطقی است که بر کل زنجیره باید حاکم باشد. آیا حاکم شدن این منطق بر کل زنجیره اعتراض و ناراحتی دارد؟

بخش میانی زنجیره، تافته جدا بافته
رضوی نیک بیان کرد: اگر قیمت جهانی مناسب نیست شما هم به قیمت جهانی نفروشید. اگر قیمت جهانی مناسب است پس مواد اولیه را نیز با قیمت جهانی بخرید. چرا وسط زنجیره باید 37 درصد سود خالص ببرد اما پایین‌دست و بالادست زنجیره نابود شود؟
او معتقد است: به‌جای صادرات مواد خام می‌توانیم انواع تیرآهن، میلگرد، سرشیرناودونی و لوازم‌خانگی صادر کنیم. سال گذشته 10 میلیون و 160 هزار تن مواد خام یعنی شمش فولاد صادرشده و تنها 2 میلیون و 300 هزار تن محصول نهایی صادر شده است درحالی‌که صادرات محصول نهایی ارزش‌افزوده بسیار بالاتری برای کشور دارد.
رئیس انجمن نوردکاران ایران عنوان کرد: فولادی‌ها امروز القایی‌ها را بهانه کردند درحالی‌که القایی‌ها بخش خصوصی هستند که فولادی‌ها آن‌ها را در تنگنا قرار دادند؛ همان بلایی را که سر نوردکاران آوردند سر القایی‌ها هم می‌آورند.

آهن اسفنجی 5 هزار تومانی را 9 هزار تومان می‌فروشند
رضوی نیک متذکر شد: چهار فولادساز بزرگ انحصارگر، سنگ‌آهن می‌خرند و آهن اسفنجی را خودشان تولید می‌کنند و حالا خودشان در خصوص قیمت آهن اسفنجی شانتاژ می‌کنند.
او با بیان اینکه فولادسازان به دروغ‌گویی و شانتاژ عادت کرده‌اند اشاره کرد: این‌ها آهن اسفنجی را خودشان تولید می‌کنند و خودشان قیمت کذایی گذاشته آن‌وقت عواملشان در بازار را کوک می‌کنند که سروصدا راه بیندازند.
رضوی نیک توضیح داد: عمداً قیمت آهن اسفنجی را بالا برده اند که القایی‌ها نتوانند کار کنند و آهن اسفنجی که 5 هزار تومان قیمت تمام‌شده دارد به قیمت 9 هزار تومان می‌فروشند.
او ادامه داد: همین‌ها روی قیمت سنگ‌آهن که قرار است متعادل شود، اعتراض می‌کنند. ما معتقدیم قیمت سنگ‌آهن نیز مانند سایر اقلام فولادی درصدی کمتر از قیمت جهانی باید عرضه شود. همین فرمول در حلقه‌های بعد نیز تکرار شود.
رضوی نیک گفت: اینکه عده‌ای محدود، دسترسی به منابع کشور داشته باشند و سالی 30 هزار میلیارد تومان یارانه بگیرند اما باقی تولیدکنندگان از تمام این منابع محروم باشند و در عین حال قیمت تولیدات آن‌ها کمتر از گروه اول باشد عین بی عدالتی است.