به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از ایرنا، برپایه جداول آماری وزارت صنعت، شمار کنونی واحدهای فعال آهن اسفنجی در کشور 23 واحد با ظرفیت 35.3 میلیون تن است.

همچنین طرح های قابل تحقق در این بخش دارای ظرفیت 10.8 میلیون تنی است و در عین حال طرح های محتمل نیز از ظرفیت 3.7 میلیون تنی برخوردارند.

علاوه براین ظرفیت طرح های راکد و نامشخص براساس برآورد وزارت صنعت، رقم 23.5 میلیون تنی دارند و در مجموع واحد های فعال، طرح های قابل تحقق و طرح های محتمل ظرفیت 49.8 میلیون تنی دارند.

برابر جداول آماری مربوطه تا سال 1399 پیش بینی 40 میلیون تنی ظرفیت برای آهن اسفنجی مورد انتظار است و مقدار مورد نیاز در افق چشم انداز 1404 بالغ بر 52 میلیون تن برآورد شده است.

وزارت صنعت در آمارهای خود در ارتباط با طرح های قابل تحقق، تعداد آنها را 12 طرح با ظرفیت 10.8 میلیون تن ثبت کرده که میانگین پیشرفت آنها 65 درصد قید شده است.

مصرف ظاهری آهن اسفنجی

به گزارش ایرنا، میزان مصرف ظاهری آهن اسفنجی پارسال در دوره 12 ماهه به رقم 26 میلیون و 965 هزار تن رسید که در مقایسه با عملکرد سال 97 افزایش چهار درصدی دارد.

جداول آماری انجمن تولید کنندگان فولاد نشان می دهد میزان مصرف ظاهری آهن اسفنجی در سال 97 برابر با 25 میلیون و 826 هزار تن بود.

آهن اسفنجی صادراتی

صادرات آهن اسفنجی در سال گذشته به رقم 942 هزار تن رسید که نسبت به رقم 533 هزار تن عملکرد سال 97 ، رشد 77 درصدی را ثبت کرد.

به گزارش ایرنا، برپایه جداول آماری انجمن تولید کنندگان فولاد ایران، سال گذشته در زمینه آهن اسفنجی ،مانند سال 1397 در مقابل رقم واردات عدد صفر خودنمایی کرد.

رشد تولید 6 درصدی

سال گذشته میزان تولید آهن اسفنجی برابر با 27 میلیون و 907 هزار تن بود که در مقایسه با 26 میلیون و 359 هزار تن عملکرد سال 97 رشد 6 درصدی داشت.

به گزارش ایرنا، ایران پس از هند دومین تولید کننده آهن اسفنجی جهان محسوب می شود و در چارچوب طرح های هفتگانه فولاد استانی (سفید دشت، نی ریز، قائنات، بافت، سبزوار، شادگان و میانه) ظرفیت های 800 هزارتنی آهن اسفنجی طراحی شده است.

امسال قرار است پروژه تولید دو میلیون تن آهن اسفنجی در کرمان (مربوط به فولاد بوتیا ایرانیان – میدکو) به بهره برداری برسد.

پارسال نیز بهره برداری از 2.4 میلیون تن آهن اسفنجی در قالب سه پروژه 800 هزارتنی فولاد های استانی سفید دشت (چهارمحال و بختیاری)، بافت (کرمان) و قائنات (خراسان جنوبی) در دستور کار قرار داشت.