بازار سهام در کنار سایر بازارهای موازی همچنان در دوران گیجی به سر می‌برد. امروز شاخص کل حمایت مهم 95500 واحد را از دست داد و به سمت حمایت تکنیکی 94700 واحد می رود.آب سرد مصوبه ارزی دولت، نامشخص بودن مکانیسم‌های اجرایی آن، تلاش برای نرخ‌گذاری دستوری در بورس کالا و نزدیک شدن به موعد تصمیم‌گیری ترامپ پیرامون برجام همگی باعث شده حجم معاملات افت کرده و بازار وارد رکود شود. به‌طور مثال طی روزهای گذشته علی‌رغم رشد قیمت نفت و بالا رفتن پایه نرخ دلار مبادله‌ای، گروه پالایشی همچنان کم‌رمق و ضعیف است و دلیل آن کمبود نقدینگی در بازار، نگرانی معامله گران از تحولات برجام در اردیبهشت‌ماه و عدم اطمینان به نرخ‌های جدید احتمالی از سوی وزارت نفت است.
بازار سهام همیشه اولین جایی است که از عوامل بیرونی نگران‌کننده تأثیرات سریع و مستقیمی می‌پذیرد. از دی‌ماه سال گذشته شاهد روند کاهشی حجم معاملات و خروج آرام نقدینگی از بورس هستیم. پول هوشمند همیشه چند ماه از بازار و توده معامله گران جلوتر است و مشخصاً آن زمان تحلیل درستی از دورنما داشت که سرمایه خود را به بازارهای موازی بورس نظیر بازار اوراق بدهی، سکه و ارز منتقل کرد. حجم معاملات این روزهای بازار کمتر از 150 میلیارد تومان است که تداعی‌کننده دوران رکود بازار بین خرداد 95 تا خرداد 96 است.
بازار در سال گذشته تحت تأثیر دو پارامتر رشد دلار/ریال و رشد بازارهای جهانی در سهام صادراتی و کالایی از 80 هزار تا 100 هزار بالا رفت و حال همان دو عامل علیه روند این روزهای بورس هستند. قیمت‌های جهانی اوج‌هایی نموداری ثبت کرد و شروع به اصلاح کردند و مصوبه ارزی دولت نیز ترمز دلار/ریال را کشید. حال بسیاری از تحلیل گران معتقدند با رویه کنونی شرکت‌های کالایی و صادراتی که بخش اعظم ارزش بازار بورس تهران را شامل می‌شود، سودی نزدیک یا کمتر از سال 96 می‌سازند و همین عامل از جذابیت خرید سهام آن‌ها می‌کاهد. در بین گروه‌های مختلف صنعت فلزات اساسی، تنها گروه فولاد است که به‌واسطه نرخ بیلت و ورق در چین و منطقه CIS وضعیت بهتری دارند؛ اما آن‌ها نیز درگیر مشکل کم‌آبی هستند.
در بازار رقیب بورس یعنی بازار اوراق بدهی، نرخ بازده اخزا بدون ریسک در سررسید اسفند 97 تا 22.5% بالا رفته و به طبع دورنمای بازدهی سهام باید بالای 40درصد تا 50درصد باشد تا خرید آن سهام را جذاب کند. تقویت شاخص دلار و ادامه جنگ تجاری، دورنمای بازار فلزات اساسی را تاریک کرده و دلار تک‌نرخی و نرخ‌های دستوری برای بورس کالا باعث می‌شود رشد بالایی برای EPS شرکت‌های صادراتی و کالایی از گروه‌های فلزات اساسی، محصولات شیمیایی و کانه‌های فلزی متصور نباشیم. از سوی دیگر برخی معامله گران نیز سهام شرکت‌های این گروه را با هدف حضور در مجمع و برداشتن DPS آن‌ها می‌خرند. همین عامل روانی باعث می‌شود این شرکت‌ها مجبور به توزیع سود بالایی در فصل مجامع شوند. درصورتی‌که شکاف پس از مجمع این شرکت‌ها کمتر از میزان سود توزیعی باشد می‌توان حداکثر به بازدهی 20 الی 30درصد در بازار چشم‌داشت که نزدیک به اوراق بدون ریسک است. درمجموع امسال سال دشواری برای معامله گران بازار سهام است؛ زیرا تکانه‌های سیاسی و اقتصادی زیادی در پیش داریم و رکود در بازار سهام پیش‌بینی می‌شود. غالبا در دوران رکود سهام بزرگ، سهام کوچک، کم‌ارزش که اصطلاحاً به آن‌ها تک سهم‌ها موردتوجه قرار می‌گیرد. در مجموع به فعالان بازار سهام توصیه میکنم پرتفوی خود را بر سهام با نسبت PE کمتر از 5.5 واحد، سهام با سیاست تقسیم سود بالا و پرداخت سریع سود متمرکز کنند.