به گزارش پایگاه خبری «عصرمعدن» یک راه برای توسعه ژئوفیزیکی هوایی، استفاده از سیستم های هواپیماهای  UAV یا هواپیماهای بدون سرنشین است. چراکه سیستم ها در دهه گذشته توسعه یافته و به نقطه کاربرد تجاری رسیده اند.
چنین سیستم‌هایی را می توان در ارتفاعات بسیار پایین (1 متر ) و در محیطی سخت که اجازه استفاده از بال ثابت دارای سرنشین نمی دهند به کار برد.  به علاوه استفاده از UAV برای جمع‌آوری داده‌های بسیار متراکم بر روی شبکه‌های کوچک ایده‌آل است.
مزایای اصلی این تکنولوژی را می‌توان در موارد ذیل دانست:
در مقایسه با به‌کارگیری هواپیماهای مسافربری معمولی، تفکیک و دقت بالاتر ی دارد.
*UAS می تواند پرواز بسیار کوچک را کنترل کند
*سریع و انعطاف پذیر و آسان است
*استفاده از این فناوری مقرون به صرفه است و نیاز به کارکنان کمتری نسبت به سیستم عامل های ژئوفیزیکی معمولی دارد.
*فقط در منطقه مورد علاقه پرواز داده می شود و برای پروژه های کوچک و متوسط از آنها استفاده می شود.