به گزارش پایگاه خبری «عصرمعدن» به نقل از ایسنا،‌ در روزهای گذشته اخباری مبنی بر احتمال وجود کسری در تامین سنگ‌آهن بعد از سال‌ 1404 منتشر شد. در این رابطه یک کارشناس اظهار کرده که ایران در سال 1404 به بیش از 160 میلیون تن سنگ‌آهن نیاز خواهد داشت که با توجه به میزان استخراج، حدود 30 میلیون تن کسری خواهیم داشت.
در این باره مهرداد اکبریان رئیس انجمن سنگ آهن ایران، با اشاره به این‌که در پیش‌بینی‌های انجام شده رخدادهای آینده، شرایط امروز کشور در نظر گرفته شده است، گفت:‌ در حال حاضر کشور ظرفیت تولید 30 میلیون تن فولاد را دارد که حدود 11.5 میلیون تن از این ظرفیت خالی است و سالانه حدود 18.5 میلیون تن فولاد تولید می‌شود.
وی افزود:‌ هدف‌گذاری برنامه توسعه فولاد این است که تا سال 1404 به تولید 50 تا 55 میلیون تن فولاد برسیم که در این صورت به 165 میلیون تن سنگ‌آهن نیاز خواهد بود، اما در حال حاضر تولید سنگ‌آهن کشور حدود 80 میلیون تن است. بنابراین این پیش‌بینی‌ها در صورتی درست خواهد بود که تا هفت سال دیگر تولید فولاد به 50 میلیون تن در سال برسد و میزان ذخایر سنگ‌آهن نیز افزایش پیدا نکند.
اکبریان با بیان این‌که به دلیل کامل نبودن مطالعات اکتشافی، ذخایر شناخته شده سنگ‌آهن کمتر از مقدار واقعی اعلام می‌شود، اظهار کرد: در این رابطه امیدواری زیادی به وجود ذخایر سنگ‌آهن در کویرهای کشور وجود دارد که هنوز کار اکتشافی در آن‌ها انجام نشده است؛ بنابراین ذخایر سنگ‌آهن از میزان اعلام شده کنونی بیشتر است.
رئیس انجمن  سنگ‌آهن همچنین اکتشاف را مهمترین بخش از مسیر توسعه معادن عنوان و تصریح‌ کرد: اولین قدم برای پیشگیری از کسری منابع، کار اکتشافی است که حتی در دوره تحریم هم باید در اولویت بخش معدن باشد.
وی با تاکید بر این‌که صادرات مواد اولیه معدنی در صورت وجود مازاد بر مصرف کارخانه‌های داخلی انجام می‌شود،‌ گفت:‌ در برخی از استان‌ها رشد متعادلی در احداث کارخانه‌های تولید بخش‌های مختلف زنجیره فولاد وجود ندارد که این عامل باعث کسری مواد اولیه برخی کارخانه‌ها شده است.
به گفته اکبریان، استان خراسان نمونه‌ای است که ظرفیت تولید 11 میلیون تن گندله را دارد اما با کسری کنسانتره مواجه شده است.
در زنجیره تولید فولاد؛ سنگ‌آهن معدن به ترتیب به کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی و شمش تبدیل می‌شود که به گفته رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن، تعداد کارخانه‌های تولید در هر کدام از موارد نام برده باید متناسب با با سایر موارد باشد تا هیچ کدام، در تهیه مواد اولیه دچار مشکل نشوند.