به گزارش پایگاه خبری «عصرمعدن» به نقل از ایلنا، در این یادداشت آمده است:

صنعت معدن‌کاری، به‌ویژه در حوزه سنگ‌آهن، در ایران نقش کلیدی در تأمین مواد اولیه صنایع فولاد و توسعه اقتصادی ایفا می‌کند. یکی از مهم‌ترین متغیرهای تأثیرگذار بر هزینه‌های تولید این صنعت، بهره مالکانه یا حق انتفاع معادن است. تغییرات در نرخ بهره مالکانه در سال‌های اخیر، ناشی از تلاش دولت برای جبران کسری بودجه، آثار متنوعی بر سودآوری، توسعه پروژه‌ها، و اعتماد سهامداران در بازار سرمایه داشته است.

در این یادداشت، اثرات کاهش بهره مالکانه از 55 درصد به 50 درصد بر سودآوری شرکت‌های سنگ‌آهن (مانند کچاد، کگل و کگهر) و توان توسعه این صنعت مورد بررسی قرار می‌گیرد. این تحلیل ضمن استفاده از داده‌های واقعی و نظر متخصصان، تلاش می‌کند، نشان دهد که آیا این کاهش به‌تنهایی می‌تواند موجب تحول در سودآوری و توسعه شود یا خیر؟

اهمیت موضوع و چالش‌های بهره مالکانه

کاهش نرخ بهره مالکانه معادن، به همراه کاهش مالیات شرکت‌های تولیدی از 25 درصد به 20 درصد، خبر خوشی برای شرکت‌های بورسی محسوب می‌شود. این تغییرات می‌تواند بهبود قابل‌توجهی در فضای کسب‌وکار شرکت‌های تولیدی ایجاد کنند.

اما نگاهی به روند تاریخی بهره مالکانه نشان می‌دهد؛ این نرخ از 180 میلیارد تومان در سال 1391 به بیش از 53 هزار میلیارد تومان در سال جاری افزایش یافته است؛ یعنی رشدی 300 برابری. این میزان در سال 1400 معادل 20 درصد ارزش کلوخه برداشت شده بود و اکنون با رسیدن به 50 درصد، حتی در شرایط کاهش 5 درصدی نیز در سطوح بسیار بالاتری از استانداردهای جهانی قرار دارد.

بهره مالکانه فعلی نه‌تنها موجب کاهش سود شرکت‌ها و مشکل در تأمین نقدینگی شده، بلکه به بی‌اعتمادی سهامداران و کاهش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه‌ای منجر شده است.

براساس این جدول در سال‌های گذشته با توجه به کسری بودجه دولت حقوق مالکانه سنگ آهنی‌ها دچار تغییرات زیادی شده است:

با این تخمین می توان پیش‌بینی کرد که حدود 3.68 همت از هزینه‌های 3 سنگ‌آهنی بزرگ کم می‌شود.

آثار کاهش بهره مالکانه بر سودآوری شرکت‌ها

بر اساس برآوردهای انجام‌شده، کاهش 5 درصدی بهره مالکانه می‌تواند به بهبود سودآوری شرکت‌های بزرگ صنعت سنگ‌آهن منجر شود.

تحلیل سودآوری با کاهش بهره مالکانه

همچنین کاهش بهره مالکانه اثر مثبتی بر سود هر سهم شرکت‌ها خواهد داشت: