هدف و معنای کار آفرینی و کسب وکارهای نوپا اشتغال نیست. این نگاه رایج در کشور به کارآفرینی و کسب و کارهای نوپا کاملا اشتباه است و خود یکی از موانع پیش رو است. کارآفرینی در حقیقت اضافه کردن یک ارزش جدید به جامعه و یا رفع یک نیاز است. نگاه صحیح و معنای درست کارآفرینی یا کسب کارهای نوپا، خلاقیت و ابتکار عمل است. با توجه به اینکه در حال حاضر چرخه معدنکاری از پتانسیل‌یابی، اکتشاف تفصیلی، استخراج، فرآوری، حمل بارگیری ، فروش در بازار مصرف همگی به صورت سنتی اداره می شوند و روش‌های قدیمی در حال اجراست برای تغییر و اصلاح این ساختار نیازمند خلاقیت و ابتکار عمل هستیم.
این چرخه امروز برای جذب سرمایه‌گذاری تا استفاده در صنایع بالادستی نیازمند تحول نرم افزاری و سخت افزاری است ؛ در جای جای سیستم معدنکاری نیاز به خلاقیت به طور محسوسی احساس می‌شود و به طور حتم برای پر کردن خلا های معدنکاری وارد کردن فناوری و ماشین‌آلات معدنی به کشور موثر نخواهد بود.
نگاه سنتی و بدون خلاقیت نمی تواند با واردات ماشین‌آلات غول پیکر رفع شود. یکی از خلاهای موجود عدم وجود سامانه آمار به روز از مجموعه عملیات های معدنکاری است. آمار و تحلیل آماری در هر صنعت و فعالیت اقتصادی بسیار ضروری است. دانش و صنعت در کشور موجود است اما خلاقیت می‌تواند حلقه‌های مختلف آن را به هم وصل کند و در نهایت منجر به ساخت ماشین‌آلات حفاری اکتشافی، چالزنی، انفجار، ماشین‌آلات حمل و بارگیری، تجهیزات فرآوری شود و این خلاقیت و ایده‌پردازی در نهایت می‌تواند منجر به اشتغالزایی نیز شود.
راهکار چیست ؟
برای آنکه به این اهداف دست یافت نیازمند وجود یک سامانه آمار و نیازسنجی هستیم. اگر بدانیم در هر قسمت از چرخه معدنکاری در معادن کوچک تا معادن بزرگ مقیاس، معدنکاران چه معضلاتی دارند و اتوماسیون واحد اعلام نیاز کند آنگاه مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها پروژه های پژوهشی با قابلیت تجاری سازی و رفع نیازهای معدنکاری را کلید می زنند. امروز هیچ سامانه آنلاینی برای اطلاع از سطح اکتشافات، میزان نقاط ژئوفیزیک شده، روش ژئوفیزیک، میزان حفاری مغزه‌گیری یا پودری، نوع مته و تعداد مصرفی آن، عمق گمانه ها، فواصل گمانه‌ها از یکدیگر، روش تخمین ذخیره ، نقشه های زمین شناسی کوچک مقیاس هر محدوده اکتشافی، میزان نمونه برداری، روش نمونه برداری، عیارهای متوسط در سطح و عمق ؛ تعداد ماشین آلات استخراجی، میزان گازوییل و روغن مصرفی و... روش های استخراج، مواد ناریه و روش های انفجار، انواع تجهیزات فرآوری و روش‌های آن در معادن وجود نیست. با داشتن این اطلاعات می‌توان اکتشافات و بهره برداری و پرعیار سازی را مدیریت و برنامه ریزی کرد. به صورت نرم افزاری می توان امور را تسهیل کرد و نیازهای معدنکاران را یافت .
علاوه بر آن وقتی یک سامانه به طور جزیی و موردی نیازها را شناسایی کند گروه‌های مختلف در قالب شرکت‌های دانش بنیان و استارت آپ های معدنی می توانند برای حل آن کار کنند. نسل جوان و خلاق آماده فعالیت است و حمایت صحیح و اساسی از کسب و کار های نوپا نه با اهدا وام و کمک بلاعوض ممکن خواهد بود نه با شعار و نشست انگیزشی. پس باید طرح ها و نیازمندی ها را نه به صورت کلی بلکه به صورت جزئی یافت و در اختیار علاقه مندان گذاشت.
بدست آوردن بهره وری یکی از مهم‌ترین چالش های پیش روی معدنکاری است و نباید به صورت کلان و کلی به آن نگاه کرد بلکه هر منطقه و هر معدن با دیگری متفاوت است و از یک الگو نمی توان برای تعمیم آن به بخش ها استفاده کرد.
هدف و معنای کار آفرینی و کسب و کارهای نوپا اشتغال نیست.این نگاه رایج در کشور به کارآفرینی و کسب و کارهای نوپا کاملا اشتباه است و خود یکی از موانع پیش رو است.کارآفرینی در حقیقت اضافه کردن یک ارزش جدید به جامعه و یا رفع یک نیاز است. نگاه صحیح و معنای درست کارآفرینی یا کسب کارهای نوپا، خلاقیت و ابتکار عمل است. با توجه به اینکه در حال حاضر چرخه معدنکاری از پتانسیل‌یابی، اکتشاف تفصیلی، استخراج، فرآوری، حمل بارگیری، فروش در بازار مصرف همگی به صورت سنتی اداره می شوند و روش های قدیمی در حال اجراست برای تغییر و اصلاح این ساختار نیازمند خلاقیت و ابتکار عمل هستیم.
این چرخه امروز برای جذب سرمایه گذاری تا استفاده در صنایع بالادستی نیازمند تحول نرم افزاری و سخت افزاری است. در جای جای سیستم معدنکاری نیاز به خلاقیت به طور محسوسی احساس می شود لزوما برای پر کردن خلا های معدنکاری وارد کردن فناوری و ماشین آلات معدنی به کشور موثر نخواهد بود.
نگاه سنتی و بدون خلاقیت نمی تواند با واردات ماشین آلات غول پیکر رفع شود. یکی از خلا های موجود عدم وجود سامانه آمار به روز از مجموعه عملیات های معدنکاری است. آمار و تحلیل آماری در هر صنعت و فعالیت اقتصادی بسیار ضروری است. دانش و صنعت در کشور موجود است اما خلاقیت می‌‌تواند حلقه های مختلف آن را به هم وصل کند و در نهایت منجر به ساخت ماشین آلات حفاری اکتشافی، چالزنی، انفجار، ماشین آلات حمل و بارگیری ، تجهیزات فرآوری شود و این خلاقیت و ایده پردازی در نهایت می‌تواند منجر به اشتغالزایی شود. برای رسیدن به این هدف، نیازمند وجود یک سامانه آمار و نیازسنجی است. اگر بدانیم در هر قسمت از چرخه معدنکاری در معادن کوچک تا معادن بزرگ مقیاس، معدنکاران چه معضلاتی دارند و اتوماسیون واحد اعلام نیاز کند آنگاه مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها پروژه های پژوهشی با قابلیت تجاری سازی و رفع نیازهای معدنکاری را کلید می‌زنند.
امروز هیچ سامانه آنلاینی برای اطلاع از سطح اکتشافات، میزان نقاط ژئوفیزیک شده، روش ژئوفیزیک، میزان حفاری مغزه گیری یا پودری، نوع مته و تعداد مصرفی آن؛ عمق گمانه‌ها ، فواصل گمانه ها از یکدیگر، روش تخمین ذخیره، نقشه‌های زمین‌شناسی کوچک مقیاس هر محدوده اکتشافی، میزان نمونه برداری، روش نمونه برداری، عیار های متوسط در سطح و عمق ؛ تعداد ماشین آلات استخراجی ،میزان گازوییل و روغن مصرفی  و... ،روش‌های استخراج، مواد ناریه و روش‌های انفجار، انواع تجهیزات فرآوری و روش های آن در معادن وجود نیست. با داشتن این اطلاعات می توان اکتشافات و بهره‌برداری و پرعیار سازی را مدیریت و برنامه ریزی کرد. به صورت نرم افزاری می توان امور را تسهیل نمود و نیازهای معدنکاران را یافت .
علاوه بر آن وقتی یک سامانه به طور جزیی و موردی نیازها را شناسایی کند، گروه‌های مختلف در قالب شرکت‌های دانش بنیان و استارت آپ‌های معدنی می‌توانند برای حل آن کار کنند. نسل جوان و خلاق آماده فعالیت است. حمایت صحیح و اساسی از کسب و کار های نوپا نه با اهدا وام و کمک بلاعوض ممکن خواهد بود نه با شعار و نشست انگیزشی. باید طرح ها و نیازمندی ها را نه به صورت کلی بلکه به صورت جزیی یافت و در اختیار علاقه‌مندان گذاشت.