به گزارش پایگاه خبری «عصرمعدن» آریا صادق نیت حقیقی با بیان این مطلب در ادامه افزود: شمش آلومینیوم به مصرف حدود 11هزار کارخانه و کارگاه کوچک و متوسط میرسد و اشتغالزایی قابل توجهی دارد.
وی گفت: ایران‌ در ادوار گذشته به عنوان اولین تولیدکننده آلومینیوم در منطقه بود اما اکنون از رشد در این صنعت بازمانده و ضعیف شده است.
به گفته حقیقی، یکی از نیازهای اصلی برای تولید آلومینیوم داشتن منابع انرژی است و  در منطقه خاورمیانه منابع انرژی فراوانی وجود دارد و سرمایه گذاری های فراوانی از سوی کشورهای مختلف انجام شده و آنها از این منابع بهره بالایی می‌برند اما در ایران این اتفاق نیافتاده و در شرایط تحریم مشکلاتی بوجود آمده و زنجیره ارزش افزوده دچار مشکل شده است‌.
به گفته حقیقی امروزه مشکل اصلی تامین مواد اولیه است و تولیدکنندگان به سختی می‌توانند مواد اولیه مورد نیازشان را تامین کنند. برای مثال آلومینای جاجرم تنها 250هزارتن آلومینا تولید می کند که فقط می تواند نیاز یکی از کارخانه‌های آلومینیومی کشور را پاسخ دهد. این در حالی است که در زمانی که آلومینیوم سالکو با ظرفیت 300هزارتن راه اندازی شود برای تامین مواد اولیه با مساله جدی روبرو خواهد شد.
وی افزود: ایران 51درصد از سهام بوکسیت گینه را دارد اما تا کنون به دلیل نبود سرمایه نتوانسته اقدامی برای استفاده از آن انجام دهد.
وی ادامه داد: در افق چشم انداز 1404 تولید یک میلیون و 500هزار تن آلومینیوم دیده شده اما به نظر می‌رسد این رقم محقق نشود. زیرا به دلیل تحریم برای واردات مواد اولیه با مشکل روبرو خواهیم شد. در این راه ما برای تامین آلومینای مورد نیاز باید تهاتر کنیم که بازهم به دلیل تحریم این امر امکانپذیر نیست.
حقیقی ادامه داد: دولت باید برنامه ریزی انجام دهد و جلوی خروج اندک آلومینا از کشور را بگیرد. همچنین منابع ارزی برای پودر آلومیناو مواد مورد نیاز این صنعت در نظر بگیرد.
وی افزود: تولید آلومینیوم باید داخل کشور انجام شود و ما خام فروشی نداشته باشیم. حال اینکه بتوانیم شمش آلومینیوم را صادر کنیم یا اینکه شمش را به کارخانه های صنایع پایین دستی داده و آن را به محصولات نهایی تبدیل و سپس صادر کنیم نیز موضوعی است که باید به آن پرداخته شود.
عضو هیات مدیره سندیکای صنعت آلومینیوم ادامه داد: معضل صنایع پایین دستی عدم رقابت با یکدیگر به دلیل قیمت تمام شده است‌. پس باید مشکلات موجود را به حداقل برسانیم و منابع را در جای مناسب به مصرف برسانیم. همچنین دولت نقشی در قیمت گذاری نداشته باشد و جلوی انحصار و سواستفاده‌های احتمالی در این صنعت‌ را بگیرد‌.