واردات آلومینیوم چین و مخاطرات آن بر بازارهای جهان
عصر معدن- به طور معمول چین به عنوان یک صادرکننده بزرگ محصولات آلومینیومی به شمار میرود. این کشور بین سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ حدود ۵.۲ میلیون تن آلومینیوم تولید کرده بدون آنکه برای تأمین نیاز خود به واردات آلومینیوم از بازارهای بینالمللی نیازی داشته باشد.سال ۲۰۰۹ آخرین باری بود که چین اقدام به واردات شمش آلومینیوم کرد.
دوشنبه ۱۷ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۷:۰۰
به گزارش پایگاه خبری «عصرمعدن» به نقل از گسترش نیوز، Andy Home روزنامهنگار رویترز میگوید: چین در ماه ژوئیه بیشتر از صادرات، واردات انجام داده است. که این یک اقدام نادر به شمار میرود. با این وجود چین بر اساس اعلام موسسه بینالمللی آلومینیوم، بزرگترین تولیدکننده فلز سبک در جهان به شمار میرود که 57 درصد از تولید جهانی را در ماه ژوئیه به خود اختصاص داده است.
به طور معمول چین به عنوان یک صادرکننده بزرگ محصولات آلومینیومی به شمار میرود. این کشور بین سالهای 2018 و 2019 حدود 5.2 میلیون تن آلومینیوم تولید کرده بدون آنکه برای تأمین نیاز خود به واردات آلومینیوم از بازارهای بینالمللی نیازی داشته باشد.
سال 2009 آخرین باری بود که چین اقدام به واردات شمش آلومینیوم کرد.
اکنون و در حالی که مراودات جهانی چین با دیگر کشورها رو به بهبودی میرود این کشور تلاش میکند تا موقعیت خود را در بازارهای جهانی تثبیت کند.
بیشتر افراد انتظار دارند که این موج واردات مانند سال 2009 کوتاهمدت باشد، اما از آن زمان تاکنون جهان دچار تغییرات بزرگی شده است. ضمن این که ممکن است شاهد تغییرات اساسی ساختاری در بازار آلومینیوم باشیم.
نابسامانی در بازار آلومینیوم
چین در ماه ژانویه 123 هزار تن و در ماه ژوئیه 185 هزار تن مواد اولیه آلومینیوم وارد کرده است. به طوری که این میزان از مقداری که در دو ماهی که در سال 2013 وارد شده بود نیز بیشتر است.بیشتر تحلیلگران نیز بر این باورند که میزان آن در آینده بیشتر نیز خواهد شد.
آن چیزی که سبب شده نیاز چین به این فلز بیش از پیش باشد ایجاد پنجره آربیتراژ باز بین افزایش قیمتهای معاملات آتی شانگهای (ShFE) و بورس فلزات لندن (LME) است.
آربیتراژ نقدی بین دو قرارداد در یک مرحله در ماه جولای به بالاترین سطح هفت ساله به میزان بالای 2000 یوان در هر تن رسید.
قیمت آلومینیوم در هر دو بازار در ماه مارس نابسامان شده است و این در حالی است که بازار شانگهای بهبود پیدا کرده و به صورت مداوم عملکرد بهتری از قیمتهای LME دارد. همین امر نشاندهنده راهاندازی مجدد بازارهای چین است و در این میان انتظار میرود که نقش فلز آلومینیوم کفه سنگینتری نسبت به دیگر محصولات داشته باشد.
در حالی که واردات مس از چین در حال افزایش است میزان تولیدات آلومینیوم در این کشور با قوت ادامه مییابد. ضمن اینکه بهبودی در تولید فلز آلومینیوم با مشکلاتی که در زمینه زنجیره تأمین آن وجود دارد نیز همراه است.
به نظر میرسد باز شدن قفل سه ماهه اول چین در تولیدات به دلیل صرفنظر کردن از تولید برخی اشکال فلز و عرضه محصولات خاص مرتبط باشد. در همین حال همچنین به نظر میرسد تولیدکنندگان محلی با متوقف کردن فروش و جمعآوری سهام به سقوط نرخ اولیه واکنش نشان دادهاند که همین امر سبب شده تا دولتهای محلی اقبال بیشتری به ذخایر استراتژیک خود داشته باشند.
مشاهدات نشان میدهد که پنجره آربیتراژ با لندن در حال بسته شدن است و بدان معناست که محموله واردات اولیه فلز تا یک ماه دیگر کاهش خواهد یافت. با این حال ممکن است در نوع دیگری از واردات آلومینیوم این موضوع صدق نکند.
آلیاژ قراضه
واردات آلیاژ آلومینیوم ساخته نشده نیز در چند ماه گذشته افزایش یافته است. به نحوی که بین ماههای ژوئن و ژوئیه 302 هزار تن واردات صورت گرفته است که این میزان حتی با توجه به بحران مالی گذشته نیز بیسابقه بوده است.
چین در طول تاریخ بیشتر از واردات خود آلیاژ آلومینیوم صادر کرده است. آلیاژ محصولی است که از قراضه فلز تولید شده و عمدتاً برای ساخت قطعات وسایل نقلیه در فرآیند ریختهگری استفاده میشود و به این معنی است که جریان تجارت، عمدتاً توسط شرکتهای خودروسازی آسیایی در چین شکل گرفته است.
با این حال در دسامبر گذشته و قبل از پاندمی کووید-19 و جداکردن قیمتهای خود از لندن و شانگهای، چین واردکننده آلیاژ خالص شد.
از ابتدای امسال تاکنون چین 524 هزار تن آلیاژ خالص وارد کرده است. این کشور سال گذشته بیش از صادرات آلیاژ خود در سال 2005 آلیاژ وارد کرد که مجموع خالص آن تنها 27 هزار تن بود. و این نشانگر آن است که چیزی بیش از یک آربیتراژ ساده در میان است.
قابلتوجه است که تأمینکنندگان برجسته آلیاژ چین، مالزی، کره جنوبی و هند هستند. هر سه کشور به مقصدهای اصلی برای قراضه آلومینیومی تبدیلشدهاند.
صادرات قراضه ایالاتمتحده به چین از 831 هزار تن در سال 2017 به 315 هزار تن در سال گذشته کاهش یافت اما حملونقل آن به سه مقصد آسیایی از 312 هزار تن به 833 هزار تن در مدت مشابه افرایش داشت.