به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از ایرنا، آخرین داده‌های انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران که به تازگی منتشر شد، حاکیست که در چهار ماه نخست سالجاری، تولید فولاد کشور با افزایش اندک 0٫7 درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته همراه بوده و این موضوع در شرایطی که در گزارشات سه ماهه، این شاخص 4٫8 درصد افت داشت نشان از رشد تولید فولاد کشور در تیر ماه دارد.

کارشناسان بر این باورند که با توجه به تشدید محدودیت‌های فولادسازان در دریافت برق از شبکه سراسری در سال جاری، افزایش تولید در تیر ناشی از برنامه ریزی بهتر واحدهای فولادی برای تامین برق مورد نیاز خود از طریق خرید برق از بازار بورس انرژی و استفاده از نیروگاه‌های احداثی توسط خودشان است.

گفتنی است بر اساس اعلام انجمن تولید کنندگان فولاد، صنعت فولاد برای محدودیت های انرژی در سال 1404 تا حدود بسیاری آماده بود اما محدودیت های شدید برقی به ویژه در اردیبهشت که به 90 درصد زمان کاری مفید فولادسازان رسید، فعالان این صنعت را غافلگیر کرد.

رشد 5٫1 درصدی تولید کنستانتره در سایه کاهش 5٫6 درصدی گندله سنگ آهن

بر اساس گزارش انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در بین محصولات زنجیره فولاد، «کنسانتره سنگ آهن» بیشترین رشد تولید معادل 5٫1 درصد را داشته که دلیل آن مصرف برق کمتر تولید این محصول در حلقه تولید آهن و فولاد است.

پس از «کنسانتره سنگ آهن»، بیشترین رشد تولید در زنجیره فولاد مربوط به تولید «آهن اسفنجی» است که در چهارماهه اول امسال به 14 میلیون و 812 هزار تن رسید و در مقایسه با تولید 14 میلیون و 523 هزار تن مدت مشابه سال پیش (1403)، رشد 2 درصدی را نشان می دهد.

رشد تولید چهار ماه «آهن اسفنجی» ایران که بیش از 65 درصد آن در استان اصفهان تولید می‌شود، با کاهش 5٫6 درصدی تولید «گُندله آهن» در آمار چهار ماه نخست سال که دلیل آن اعمال محدودیت‌های شدید برقی است، تقریبا خنثی شده است.

کاهش شدید تولید تیرآهن به دلیل تغییرات در خطوط تولید ذوب آهن اصفهان

بیشترین کاهش تولید در زنجیره فولاد مربوط به تیرآهن می باشد که دلیل آن تغییرات در خطوط تولید ذوب آهن اصفهان، بزرگترین تولید کننده تیرآهن کشور، می باشد. البته چند سالی است این شرکت قسمتی از ظرفیت واحدهای نوردهای گرم و سرد خود را برای تولید ریل و خطوط آهن اختصاص داده و ظرفیت نورد فولاد ساختمانی را کاهش داده است.

پس از تیرآهن، در میان مقاطع طویل فولادی بیشترین کاهش مربوط به نبشی و ناودانی است که کاهش 5٫4 درصدی را نشان می دهد به طوریکه چهار ماه اول امسال تنها 297 هزار تُن از این محصولات تولید شد که کمترین میزان تولید این محصول ساختمانی در پنج سال اخیر است.

تولید میلگرد در چهارماه منتهی به ابتدای اَمرداد 1404 با افزایش 2٫7 درصد به 3 میلیون و 516 هزار تن رسید که با وجود این افزایش تولید در تیر ماه به دلیل کاهش های تولید در سه ماه نخست امسال، هنوز کمبود عرضه در بازار این محصول احساس می شود.

کمبود عرضه میلگرد باعث شده قیمت میانگین موزون میلگرد مرسوم بازار (میلگردهای شماره 12 تا 20) در آخرین معاملات بازار بورس کالا به 343 هزار و 940 ریال در هر کیلو برسد که به معنای افزایش حدود 1٫5 درصدی نسبت به قیمت معاملاتی اواسط ماه جاری است و هزینه های ساخت و ساز را بیش از پیش خواهد کرد.

به هرحال میلگرد مهمترین محصول فولاد ساختمانی در داخل کشور است که هرچند در تولید چهار ماه ابتدایی امسال افزایش 2٫7 درصدی داشته اما به دلیل کاهش متوالی تولید در ماه های پیش از آن، در کنار افزایش قیمت ارز باعث ورود این محصول مهم در آستانه کانال 350 هزار ریال شده که تاثیر نامطلوبی بر ساخت و سازها گذاشته است.

کاهش تولید ورق

چهار ماه نخست امسال، تولید ورق‌های سرد با کاهش 6٫8 درصد، بیشترین میزان کاهش در تولید مقاطع تخت فولادی را از آن خود کرده تا میزان تولید این محصول راهبردی به 861 هزار تن برسد.

پس از «ورق سرد» تولید «ورق گرم» نیز با کاهش 6٫1 درصدی به سه میلیون و 140 هزار تن و تولید «ورق های پوششدار» نیز به 572 هزار تن رسید تا این محصول نیز کاهش 3٫1 درصدی را در بازه چهار ماه ابتدایی امسال تجربه کند و میزان کاهش تولید کلی مقاطع تخت فولادی به 8٫2 درصد برسد.

بر اساس آخرین گزارش انجمن فولاد ایران، با وجود کاهش تولید انواع ورق‌های سرد، گرم و پوشش‌دار، تیرآهن و کنسانتره به دلیل محدودیت‌های انرژی، تولید فولاد میانی کشور، افزایش کمی داشته است.

بیشتر این کاهش در تولید شمش فولادی ناشی از تاثیر بیشتر محدودیت‌ برق و گاز در واحدهای کوچک و متوسط بخش خصوصی رخ داده است.

تولید بیلت و بلوم با 0٫1 درصد کاهش در چهار ماه منتهی به ابتدای امرداد 1404 به 6 میلیون و 571 هزار تن و تولید اسلب نیز با افزایش 1٫9 درصدی به چهار میلیون و 293 هزار تن افزایش یافت تا میزان تولید فولاد میانی کشور 0٫7 درصد بیشتر از مدت مشابه سال 1403 شود.

گفتنی است «بیلِت و بلوم» در تولید محصولات فولادی ساختمانی و «اسلب» برای تولید انواع ورق کاربرد دارد و افزایش تولید این محصولات فولاد میانی می تواند نوید بخش افزایش محصولات نهایی فولادی در ماه های پیش رو باشد.

بر اساس این گزارش، مزیت‌های رقابتی استان اصفهان از جمله نیروی انسانی ماهر و تحصیل کرده، نزدیکی به ذخایر و منابع معدنی غنی آهن، استقرار بزرگترین واحدهای فولادی کشور، جمعیت و وسعت استان باعث شده، همواه صنعت فولاد، صنعت اول استان و کشور باشد و این استان نگاه ویژه تری به این صنعت داشته باشد.

بر اساس گزارش مطالعاتی شرکت ملی فولاد ایران و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) و داده‌های مطالعات طرح جامع فولاد کشور، ایران با فاصله چشمگیر از دیگر کشورها رتبه دوم تولید آهن اسفنجی در جهان را در اختیار دارد.

ایران سال گذشته میلادی 33 میلیون و 400 هزار تن آهن اسفنجی تولید کرد. در این سال رتبه نخست تولید جهانی آهن اسفنجی با تولید 49 میلیون و 300 هزار تن در سال به هند اختصاص داشت.

با توجه به تولید بیش از 11 میلیون تُن آهن اسفنجی کشور در استان اصفهان، تولید این نهاده در استان بیشتر از تمام کشورهای تولیدکننده آهن اسفنجی در منطقه است.

ایران اکنون در بین 71 کشور عضو انجمن جهانی فولاد، رتبه دهمین فولادساز را به خود اختصاص داده است و پیش بینی می‌شود با دستیابی به ظرفیت 55 میلیون تن در سال، به جایگاه هفتمین فولادساز جهان برسد.

«انجمن جهانی فولاد» (worldsteel) یکی از بزرگترین و پویاترین انجمن‌های صنعتی در جهان است که تمام کشورهای بزرگ تولیدکننده فولاد در آن عضویت دارند. این انجمن نماینده تولیدکنندگان فولاد، انجمن‌های ملی و منطقه‌ای این صنعت و موسسات تحقیقاتی فولاد است و اعضای آن حدود 85 درصد از فولاد جهان را تولید می‌کنند.