اول ماه می، هر سال در عمده کشورهای آزاده اندیش ، روز جهانی کارگر نامیده می شود و کارگران و کارفرمایان توامان این روز را گرامی می دارند، 132 سال پیش در چنین روزی، عده زیادی از کارگران کارخانه های آمریکا در شیکاگو در جریان یک اعتراض صنفی کشته و مجروح شدند. این کارگران صرفاً خواهان کاهش ساعت کار از10 ساعت به 8 ساعت و نیز بهبود شرایط کار خود بوده اند.  پس از این واقعه؛ اول ماه می، به عنوان روز جهانی کارگر گرامی داشته می شود.
بخش مهمی از تولید و پیشرفت اقتصادی در جوامع توسعه یافته با تکیه بر توانایی‌ها و ظرفیت‌های داخلی و بر دوش جامعه‌ی کارگری است ، رونق تولید امروز در گروی حمایت از جامعه کارگری است.
مشاغل سخت و زیان آور را می توان با به کارگیری تمهیدات بهداشتی، ایمنی و تدابیر فنی از سوی کارفرمایان، صفت سخت و زیان‌آوری آنها را کاهش داد اما در مورد کارگران در بخش معدن باید گفت که سخت و زیان‌آوری کار آنها در هر شرایطی علیرغم در نظر گرفتن تمامی تمهیدات لازم حفظ می‌شود.
مسئله‌ کار و شأن کارگر و حد کارگران و جایگاه آنان، در تمامی جوامع، مسئله‌ بسیار مهمی است، که اگر همه‌ ثروت های عالم را هم جمع کنند، ولی عنصر کار و کارگر در کنار آن نباشد، همه‌ نیازهای انسان بر زمین خواهد ماند. پول را نه می شود خورد، نه می شود پوشید، نه می شود استفاده کرد. آن چیزی که از ثروت انسان ها و نعمت های روی زمین، نیازهای انسان را تأمین می کند، عنصر کار است و کار هم متکی به کارگر است.
مهم‌ترین ویژگی نیروی کار در ایران هنر ، اندیشه و انگیزه و خلاقیت اوست که از سطح متوسط جهانی بالاتر است. در شرایط امروز جامعه و کشور عزیزمان ایران، حمایت و پشتیبانی هر چه بیشتر از جامعه ی کارگری از ضروریات است .
شعارعمده کارگران : در فعالیت های تولیدی در بخش معدن با توجه به شرایط خاص آنان  «عرصه‌ی کار، عرصه‌ی پیکار ماست» بوده، در ایران عزیزمان باغیرت و باشرف، کار را پیکار خود می دانند، مبارزه‌ خود می داند. کارگران در جبهه کار در معادن با کسانی که می خواهند کشور را به ورطه‌ی سقوط اقتصادی و رکود اقتصادی و شکست اقتصادی بکشانند با تمامی وجود خود مبارزه می کنند.
در شرایط خاص امروز کشورمان که اثرات تحریمی در پیکره اقتصاد کشور حاکم گردیده و اثرات آن نیز در زندگی آحاد مردم، مشهود بوده است.
جامعه‌ کارگری عزیز ما در سرتاسر کشور می بایستی بداند؛ امروز کاری که آنان انجام می دهند ، کار مبتکرانه ، کار مبتنی بر ذوق و سلیقه و شیوائی ذهن ایرانی - یک پیکار و یک مبارزه است.
جامعه کارگر با احساس تکریم و احترام بر این باور خواهد بود که قدر کار او ارزش گذاشته می شود و با این روحیه باانرژی نسبت به انجام مسئولیت خود دو چندان عمل می نماید، قطعا احساس شریک بودن کارگران در ایجاد ثروت در کنار کارآفرینان و کارفرمایان و مدیران، موجب هم افزایی و استفاده از ظرفیت های کامل کاری در هر بخش اقتصادی خواهد بود.
امیدواریم تا در سال رونق تولید ، مسوولین ٣قوه ی نظام ، نگاه حمایتی خود را  به جامعه‌ کارگری بالاخص کارگران بخش معدن معطوف کند.
زندگی را به بیداری بگذرانیم که سال ها به اجبار خواهیم خفت.